منهم مانند بسیاری جسته و گریخته در مورد این پدیده شنیده و همینطور عکسهائی از موارد مختلف روی داده در کشور‌های مختلف دیده بوده‌ام. من نیز به باور کلی از این مطلب که آنرا کار انسان میدانستند نزدیک بوده او به کلّ ماجرا به دیده شک و تردید مینگریستم. تا اینکه اخیرا با کاوش بیشتر به این نتیجه رسیدم که خیر، چیزی در این میان وجود دارد که به عقل انسانی جور نمیآید.
جالب اینکه در کاوش خود برای یافتن توضیحی به زبان فارسی فقط به مختصر مطلبی در دانشنامهٔ آزاد ویکی پدیا بر خورد کردم. آنرا عیناً اینجا میاورم:
حلقه‌های کشتزار
یا دایره‌های روی مزارع شکل‌هایی هستند که با خم کردن محصولات کشاورزی مانند گندم، جو، ذرت به وجود می‌آیند. این اصطلاح را نخستین بار پژوهشگری به نام کالین اندروز[پانویس ۱] برای نامیدن دایره‌های ساده‌ای که روی آن‌ها مطالعه می‌کرد، به کار برد.
بسیاری از این شکل‌ها مانند شکل‌های ساخته داگ باور،[پانویس۲] دیو کورلی[پانویس ۳] و جان لاندبرگ[پانویس ۴] ساخته بشر هستند.[۲][۳][۴][۵] باور و کورلی در سال ۱۹۹۲ به خاطر این کارشان موفق به دریافت جایزه ایگ‌نوبل شدند.
با این وجود، شکل‌هایی نیز بدون دخالت انسان و با منشایی ناشناخته روی مزارع ایجاد می‌شود.[۱] در توجیه علت این پدیده،فرضیه‌های متفاوتی بر اساس طبیعت‌گرایی، فراطبیعت و فراهنجار ارائه شده‌است. عمده فرضیه‌های طبیعت‌گرا، اعتقاد دارند که این دایره‌ها ساخت انسان است و سازندگان، آنان را برای شوخی و دست‌انداختن به وجود می‌آورند. آرش بزرگمهر در مقاله خود در روزنامه اعتماد ملی این فرضیه را نادرست و بعید می‌داند.[۱] عمده فرضیه‌های فراهنجاری، این دایره‌ها را حاصل نشستن سفینه آدم‌فضایی‌هایا فرآیندهای فراطبیعی می‌دانند.
برگردیم به گفتار خودمان:
: ابتدا پیشنهاد می‌کنم که نام "کشتزار نگاره" به این پدیده اطلاق شود چرا که همهٔ این اشکال لزوما حلقوی نیستند. همچنین
باید اذعان کرد که موارد بسیاری از این دست کار انسان‌ها بوده که اهدافی چون، بازی و سر کار گذاشتن افکار عمومی، تبلیغات و همینطور تفریح را دنبال میکنند. اما هر بینندهٔ کنجکاو که با دلی پرسشگر و بدون حبّ و بغض موارد مختلف را دیده و باهم مقایسه کرده باشد به این نتیجهٔ ناگزیر می‌رسد که با چیزی فرا زمینی رو بروست.
برای خاتمهٔ این بخش از مطلب به تعدادی عکس از موارد اصیل و بی شبهه میپردازم. در پست بعدی عکسهائی از
نمونه‌های انسان ساخت را به دید خواهم گذشت، البته که قضاوت با خود شماست
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر